Вести

U ime Oca i Sina i Svetoga Duha.

Poštovana braćo i sestre, verna čeda Srpske Pravoslavne Crkve.

+++

Svedoci smo sve učestalijih napada na pravoverne, pokušaja podrivanja Srpske pravoslavne crkve i izazivanja svađa i razdora. Jedan od takvih napada je upriličen i u tekstu “A, šta ako se ne pokatoličimo”, koji je navodno pisao O. Milić Dragović. Tekst u svakom slučaju ne odudara od njegovih propovedi koje su pisane u stilu stiroporske teologije, (što bi rekao brat Vladimir Dimitrijević) tj. njegovih učitelja.

Sam naslov odudara od realnosti a tekst je ispunjen lažima, klevetama kao i prikrivanjem istine o katoličkoj jeresi, prikrivanjem ekumenizma, novoobnovljenstva, neposlušnosti odlukama sabora …, pa se stiče utisak da je i Sveti Sava priznavao rimokatolike kao Crkvu.

Realno stanje rimokatolika, ekumenista i stiroporskih teologa je da su veru pretvorili u ideologiju koja je plod ljudskih misli tj. mudrovanja po čoveku, mudrosti ovog sveta a ne bogootkrivenih istina. Stanje kod rimokatolika nije isto kao i 1054. godine, već su od tada stvorene mnoge jeresi i nepremostive prepreke koje su nas udaljile od njih kao nebo od zemlje. Mnoge reforme koje su uveli rimokatolici, vatikanski koncili i teološke komisije, su i njih udaljili još više i od njihove “vere”, a kamoli pravoslavne, a koje sve imaju za cilj ekumenizam.

Ekumenizam kao svejeres ima svoju ideologiju po čoveku koja je surogat za sve vere a posebno hrišćanske i koja je plod usaglašavanja i nalaženja najmanje zajedničke osnove, uz odricanja svake veroispovesti od svoje vere, radi ujedinjenja svih religija, a što se kod pravoslavnih ne može učiniti bez odricanja od vere i uvođenja mnogih jeretičkih učenja. Dva plućna krila ekumenizma preko kojih se vrši uticaj su katolici i protestanti, mozak je papa, duh masonerijski, srce deformisano bogosluženje a nervni sistemi preko kojih teže da se povežu sa pravoslavnima su Vaseljenskog Patrijarha kičma i teologija pojedinih stiropor teologa.

Ispravniji naslov bi bio: „A, šta ako se pounijatimo?“

Kao i njegovi učitelji koji su osvedočenog ekumenistu Jovana Zizjulasa i stiropor teologe stavili kao glavne teologe iz kojih se pravoslavlje uči na teološkom fakultetu a Svete Oce i Dogmatiku prepodobnog Justina za neobaveznu literaturu, reklo bi se nepoželjnu, tako i pisac teksta u svojoj gordosti se usuđuje da kritikuje Svetog Fotija.

Svima nam je poznato šta Sveti Sava kaže u svojoj Žičkoj besedi o pravoj veri, no pisac se nije ustručavao ni Svetom Savi da prilepi etiketu ekumeniste.

No da vidimo šta stoji u žitiju Svetog Save: čitaj dalje (borba za veru)

Svetosavac, 09,02,2009

izvor: Borba za veru