Вести

Mitropolit Ilarion (Alfejev). Eho ravenskog skandala. Kome je odgovarao izlazak Moskovskog patrijarhata iz pravoslavno – rimokatoličkog dijaloga?

Sesija Mješovite komisije za pravoslavno – rimokatoličkog dijalog u Raveni (9-15. oktobra 2007.godine) označila je ne toliko korak na putu ka zbližavanju među pravoslavnima i rimokatolicima, koliko obrt u suprotnosti među dva Pravoslavna Patrijarhata – Carigradskim i Moskovskim. Na kraju prošle nedjelje predstavnik Carigrada, pravoslavni sapredsedavajući Komisije mitropolit pergamski Jovan (Zizjulas) u intervjuu agenciji Asia News faktički je okrivio Moskovski Patrijarhat za pokušaj da uništi dijalog.

Od 1980.g., kada je počeo pravoslavno-rimokatolički dijalog u okviru Mješovite komisije, sastav Pravoslavnih crkava nije se mijenjao. Neočekivano, ove godine Carigrad je samostalno pozvao na zasjedanje predstavnike tzv. Estonske apostolske crkve. To je značilo da je u dijalogu nemoguće učešće delegata Ruske pravoslavne crkve. Očigledno – svjesno isplanirana situacija.

Kome je odgovaralo odsustvo delegata iz Moskve? Odgovor na ovo pitanje daje dokument donesenih zaključaka Ravenskog susreta. U njemu se kaže da je posle prekida opštenja između Istoka i Zapada u XI vijeku saziv Vaseljenskog sabora u strogom smislu riječi postao nemoguć, međutim “obje Crkve nastavile su da sazivaju sabore, kada bio se javljale ozbiljne krize. U tim saborima učestvovali su episkopi Pomjesnih crkava, koji su se nalazili u opštenju sa Rimskom katedrom, i sledstveno, iako se to drugačije razumjelo, episkopi Pomjesnih crkava koji su se nalazili u opštenju sa Carigradskom katedrom“.

Ovo protivriječi kako istorijskim faktima, tako i samorazumjevanju Pravoslavnih crkava. U pravoslavoj tradiciji “opštenje sa Carigradskom katedrom“ nikada se nije prihvatalo u toj mjeri obaveznim uslovom sabornosti, kakvo je za zapadne crkve bilo “opštenje sa Rimskim prestolom“. Model uređenja Pravoslavne crkve principijalnim načinom razlikuje se od rimokatoličkog modela.

Sredinom XV vijeka, posle toga kako je Carigradski patrijarh potpisao uniju sa Rimom, Ruska crkva je de-fakto obustavila opštenje sa Carigradom, ali je nastavila opštenje sa drugim Pravoslavnim crkvama. U XIX vijeku Grčka i Bugarska crkva u toku nekoliko destljeća nalazila se van opštenja sa Carigradom. Zar su pri tome one prestale biti Pravoslavnim crkvama? Naravno, ne.

O svemu tome, govorio sam na zasjedanju Mješovit komisije u Beogradu u septembru 2006.g. Reakcija mitropolita Jovana (Zizjulasa) bila je krajnje oštra. Nategnuta diskusija produžavala se tokom nekoliko sati, i u zaključku Komisija je predala redakcionom komitetu da izradi kompromisnu definiciju.

Takva definicija bila je izrađena u februaru 2007.g. Pomena o “opštenju sa Carigradskom katedrom“ nestalo je iz teksta. Nova definicija u potpunosti bi bila prihvatljiva Moskovskom Patrijarhatu, ali bila bi neprihvatljiva za Carigrad. Iz zasjedanja Komisije u Raveni, u odsustvu delegacije RPC, verzija redakcionog komiteta bila je odbačena, a tekst, protiv koga smo istupali, bio je ponovo uključen u zaključni dokumenat.

Takvi su fakti, sve drugo pitanje je interpretacije. Očigledno je, da je Carigrad zainteresovan u proširivanju pravoslavnog razumjevanja prvenstva u Vaseljenskoj crkvi. “Prvenstvo časti“, utvrđeno za Carigrad posle 1054.g., više ne odgovara njegovim predstavnicima, kao mitropolitu Jovanu. A za to, da bi preokrenuo “prvenstvo časti“ u realnu vlast, položaj o prvenstvu treba preformulisati po obrascu papskog primata u Rimokatoličkoj crkvi. Dok predstavnici Ruskog Patrijarhata budu učestvovali u dijalogu, to je nemoguće ostvariti. Ali bez ruskih predstavnika, to će se učiniti mnogo lakše.

Rimokatolici su u datoj situaciji zauzeli poziciju nadglednika sa strane: to je unutrašnje djelo pravoslavnih, koga će oni pozivati na zasjedanje. Međutim na kraju, u dijalogu nisu učestvovali predstavnici najveće Pravoslavne crkve, koji po broju vjernika prevazilaze sve ostale Pomjesne crkve, zajedno uzete.

Uzgred, u Raveni nisu bili predstavljeni ni Pravoslavna crkva Amerike (koja broji milion vjernika), ni Japanske autonomne pravoslavne crkve. Zašto?

Zato što Carigrad ne priznaje njihov kanonski status!

Riječ nije prosto o izlasku iz dijaloga jedne od 15 Pravoslavnih crkava (jedna više, jedna manje, svejedno dijalog se produžava). Riječ je o ozbiljnoj rekonfiguraciji dijaloga, koji stoji pod sumnjom njegove legitimnosti. Mislim da ovo treba da postane predmet ozbiljne zabrinutosti ne samo pravoslavnih, nego i rimokatolika. Pitanje je da li je umjesna pozicija da sa strane nadgledavaju (rimokatolici).

Objavljeno 29 Oct 2007 od eparhije banjalučke

______________________________________________

Delegacija Moskovskog patrijarhata napustila zasjedanje Mješovite komisije za prvoslavno-katolički dijalog.

U italijanskom gradu Ravena, 8. oktobra t.g. sa radom je počela Mješovita komisija za dijalog između Rimokatoličke i Pravoslavne crkve. Od strane Moskovskog patrijarhata u sastav komisije ulazi predstavnik Ruske pravoslavne crkve pri evropskim međunarodnim organizacijama – Episkop bečki i austrijski Ilarion i sekretar Odjela za spoljne crkvene veze po međunarodnim odnosima sveštenik Igor Vižanov.

Došavši u Ravenu pravoslavni delegati su saznali da su u njihov sastav uključeni predstavnici tzv. “Estonske pravoslavne crkve“, načinjene 1996.g. od strane Carigradskog patrijarha i to na kanonskoj teritoriji Moskovskog patrijarhata. Njih je pozvao mitropolit pergamski Jovan (Zizjulas), pravoslavni sapredsedavajući komisije, jednostranim gestom, bez saglasnosti sa drugim Pomjesnim crkvama.

Na datu odluku od strane Vizantijskog patrijarha protestovali su Episkop bečki i austrijski Ilarion na zasjedanju pravoslavnih članova komisije koje je održano 9. oktobra. Vladika Ilarion je naglasio da Moskovski patrijarhat ne priznaje tzv. “Estonsku apostolsku crkvu“ u smislu autonomne kanonske strukture i zato, ako njeni predstavnici ne napuste zasjedanje, to će delegati Moskovskog patrijarhata biti prinuđeni da napuste zasjedanje.

Između episkopa Ilariona i mitropolita Jovana (Zizjulasa) vršeni su pregovori, međutim nije došlo do razumjevanja.

Na plenarnom zasjedanju Mješovite komisije, koja je održana 9. oktobra posle ručka, Episkop bečki i austrijski Ilarion informisao je članove komisije o poziciji Moskovskog patrijarhata o datom pitanju.

U svom nastupu on je podvukao da Moskovski patrijarhat pridaje veliki značaj razvijanju bogoslovskog dijaloga sa Rimokatoličkom crkvom. Istovremeno, predstavnik Ruske pravoslavne crkve pri evropskim međunarodnim organizacijama, naznačio je da zajedničko učešće delegata Moskovskog patrijarhata i tzv. “Estonske apostolske crkve“ u zvaničnom zasjedanju značilo bi implicitno priznanje kanoničnosti ove crkvene strukture od strane Moskovskog patrijarhata.

“Ni u Baltimoru 2000.g., ni u Beogradu 2006.g. nije bilo delegata ove crkvene strukture, i meni nije shvatljivo ČIME je izazvana odluka Vaseljenskog patrijarha da se oni uključe u sastav pravoslavnih članova komisije u ovaj susret“, podvukao je vladika Ilarion.

Po riječima Episkopa bečkog i austrijskog Ilariona, Moskovski patrijarhat je spreman da obnovi svoje učešće u radu Mješovite komisije za pravoslavno-rimokatolički dijalog čim Vaseljenski patrijarh promijeni svoju poziciju.

Posle ovoga delegacija Moskovskog patrijarhata napustila je salu ovoga zasjedanja.

Izvor: www.mospat.ru

Objavljeno 12 Oct 2007 od eparhije banjalučke

________________________________________

Redakcijski komentar

Poštovani čitaoci vašeg i našeg portala novinar.de, još niste na naslovnoj slici prepoznali Preosvećene vladike koji su predstavljali našu, vašu i njihovu Srpsku pravoslavnu crkvu? Evo, da još malo zumiramo!

A sada? A ja sam bio spreman da dam ruku, da su se naši crkveni velikodostojnici u Raveni solidarisali sa ruskom braćom.
 

Urednik