Dobrodošlica: Prozta Čortanovački sa gostima
Srpska pravoslavna crkvena opština Minhen bila je pre nekoliko dana domaćin ekumenskog skupa predstavnika Katoličke i Evangelističke crkve minhenskog regiona
+++
kome je prisustvovalo pedesetak gostiju, članova ove dve hrišćanske crkve. Goste je u porti pozdravio protojerej Branislav Čortanovački starešina hrama Sv. Jovana Vladimira kralja srpskog i ukratko govorio o nastanku i delovanju Crkvene opštine Minhen, najstarije u zapadnoj Evropi.
Pokazao im je i reljef svetog Save ispred ulaza u hram i govorio više o prvom srpskom svetitelju i prosvetitelju. U hramu je gostima govorio o unutrašnjem izgledu, ikonama i ikonostasu, bogosluženjima i ponašanju vernika u hramu i za vreme liturgije.
Crkvena zvona označila su početak večernje službe koju je delom i na nemačkom jeziku služio protojerej Marinko Rajak, a u tome su mu pomagali naši studenti Bogoslovije u Minhenu. Na kraju se večernje završilo zajedničkom molitvom gostiju i domaćina.
U sali Crkvenog centra predavanje je potom održao dr Konstantinos Nikolakopulos, profesor Biblijske teologije na Pravoslavnom teološkom fakultetu Ludvig-Maksimilijan univerziteta u Minhenu.
On je govorio o istoriji hrišćanstva, podeli 1054. godine, osnovnim karakteristikama pravoslavlja, strukturi pravoslavne liturgije i aktuelnom razvoju pravoslavlja u svetu.
Posetiocima je bilo zanimljivo predavanje dr Nikolakopulosa, a ostavljena je i mogućnost postavljanja pitanja.
Posluženje
Kolo srpskih sestara pripremilo je posluženje za goste iz ove dve hrišćanske crkve, a tokom večeri nekoliko pravoslavnih crkveno-duhovnih pesama otpevala je jedna grupa članova crkvenog hora.
01. 11. 2011. 12:00h | B. Miličić – Vesti
Pa ako pratite crkveni zivot u Nemackoj moze se videti da tamo vec decenijama u nasoj crkvi vlada jeres.Niceg oni nemaju zajednickog sa SPC,a nema ni SPC niceg sa njima osim materjalnog ako ustreba.Ne bih ja u te njihove crkve ni radi turizma usla.Tako je u celom rasejanju,SPC su prazne,osim za Uskrs i Bozic.Zato popovi podsticu zabave i ulazu u izgled barova i proslava,jer to im je jedini prihod o kome jedino i brinu.
SRBku Pravoslavnu Crkvu u Minhenu, Njemacka, osnovali su poslije Drugog svetskog rata, izbjegli Ljoticevci iz SRBije, na celu sa Protom Aleksom Todorovicem. Za vreme njegovog zivota, crkva je sluzila kao mjesto okupljanja izbjeglih Ljoticevaca i gostujucih radnika.
U crkvi su Ljoticevci ispod tezge, da niko ne vidi, djelili svoju antikomunisticku literaturu, i tako vrbovali SRBe za svoju borbu, stvarajuci na taj nacin od gostujucih radnika svoje nove slebdenike. Za vreme zivota starog Prote Aleksica, u Minhenu je bio centar JNP „Zbor“ i Ljoticevci su imali svoju stampariju. U toj stampariji Ljoticevci su stampali od 1945 godine, pa sve do 80-tih godina proslog vijeka mnoge SRBske: istorijske, verske i druge knjige, kao i svoje novine „Iskra“.
Protinom smrcu i smjenom generacijaje dolazi do promjene i Ljoticevskog nacina rada. Stamparija prestaje sa radom, i sada se „Iskra“ stampa u Engleskoj, a „Nova Iskra“ kao list Ljoticevaca u Otadzbini, mislim da se jos uvijek stampa, i da ona redovno izlazi u SRBiji. Stampanje crkvenih knjiga u Evropi, na sebe je preuzela stamparija iz manastira pored Dizeldorfa, osnovana jos od Vladike Lavrentija.
Na moje pitanje upucenom Starom Proti Aleksicu, prije skoro 40-et godina, kakav je njegov odnos prema ekumenizmu, od njega sam dobio odgovor, da „moramo da se snalazimo“. Po toj logici Prote Aleksica, ispada da je i sadasnji ekumenski skup u crkvi Sv. Jovana Vladimira, Kralja SRBskog, u Minhenu, samo snalazenje u duhu sadasnjeg vremena koje SRBstvo vodi u propast, isto onako kako su nekad Ljoticevci za vreme mira vodili SRBstvo u duhu jugoslavestva, ili kao sto je bilo njihovo „snalazenje“ u vreme Drugog svetskog rata, za vreme Hitlera.
Prema tome, Ljoticevski popovi sada u Minhenu, samo nastavljaju da idu putem svojih predhodnika, da se „snalaze“ prema okolnostima u kojim se nadju. Zato bi njima moj bratski savjet bio, da se oni ubuduce snalaze uz Boziju pomoc na SRBsku korist, a ne samo na SRBsku stetu! Amin. Boze daj!
Izvinjavam se citaocima Novinara de. Zbog zurbe pogresno sam u svome komentaru na tri mjesta otkucao ime Starog Prote Todorovica u Minhenu. Treba da stoji Alekse a ne Aleksicu, Aleksi a ne Aleksicu, Alekse a ne Aleksica. Hvala na razumevanju i moralnoj podrsci u borbi za Istinu!