U manastiru Šišatovcu, 3. septembra tekuće godine, Svetom Arhijerejskom Liturgijom, svečano je proslavljen spomen Svetog Sveštenomučenika Rafaila Šišatovačkog,
www.pastirdobri.com, 03.09.2010
+++
nekadašnjeg igumana istoimene obitelji. Svetu Arhijerejsku Liturgiju služio je Njegovo Preosveštenstvo Episkop sremski G.G.Vasilije, uz sasluženje umirovljenog Episkopa raško-prizrenskog G.G. Artemija, Arhimandrita Gavrila (Raškovića) duhovnika manastira Petkovice, Arhimandrita Pantelejmona (Jovanovića) – starešine hrama Sv. Ap. Tome u Južnoafričkoj Republici, Protojereja Gvozdena (Arambašića), Protojereja Velimira (Dimitrića), Protonamesnika Miroslava (Josimovića), Protonamesnika Predraga (Simića), Protosinđela Makarija (Ristića) – nastojatelja manastira Fenek, Jeromonaha Varsanufija (Stošića) – nastojatelja šišatovačke obitelji i petorice đakona.
Posle uznesene zaamvone molitve, Preosvećeni Vladika Vasilije je izvršio čin blagosiljanja slavskog žita i kolača. Vernom narodu, okupljenom na Svetoj Liturgiji, nadahnutom besedom obratio se Vladika Vasilije.
U svojoj besedi Vladika Vasilije je najpre govorio o mučeništvu u Crkvi Hristovoj. U tom kontekstu, u daljem izlaganju, Vladika je govorio o životu i mučeničkom stradanju novojavljenog mučenika Hristovog Rafaila Šišatovačkog. U toku besede Vladika Vasilije se usvrnuo i na sadašnjicu Crkve pri čemu je uputio poruku Vladici Artemiju „da bude čvrst, kao što je uvek bio čvrst“...Iskušenja su monogobrojna ali treba ostati dostojanstven poput Avve Justina koji je ostao dostojanstven do kraja svoga života sabirajući svoju bratiju i pokušavajući da od sebe da maksimum, koliko je do njega stajalo. Na kraju svog obraćanja Vladika je uputio poziv prisutnima da materijalno pomognu u stvaranju normalnih uslova za život i rad Vladike Artemija u njegovom novom prebivalištu na Fruškoj Gori. (zvučni zapis i video cele besede Vladike Vasilija nalaze se u prilogu). Nakon Svete Liturgije manastirsko bratstvo je priredilo trpezu ljubavi za sve prisutne. Tom prilikom vernom narodu se obratio i Vladika Artemije (zvučni zapis i video zapis ove besede nalaze se u prilogu).
Da podsetimo,
Sveti Sveštenomučenik Rafailo Šišatovački je rođen 1875. godine, u čestitoj zemljoradničkoj porodici. Kao dečačića roditelji su ga dali za manastirskog đaka u manastir Kovilj, odakle sa Mironom Đorđevićem odlazi u Manasiju gde je primio monaški čin. Bio je i u Bođanima – tamo je oslikao kapelu na Vodici, a u bođanskom manastiru je ostao i veliki broj njegovih slika. Slikarstvo je studirao krajem 19. veka u Rusiji (živeo je u podvorju Srpske Patrijaršije u Moskvi). Studije je nastavio u Veneciji gde je bio na specijalizaciji, a bio je i student Prve srpske crtačke škole u Beogradu. Za sobom je ostavio mnogobrojna dela. Među najznačajnijima njegovim radovima je ikonostas crkve u Velikoj Krsni, izrađen po želji kraljice Drage Obrenović. Velike i lepe ikonostase je ostavio i u Kovilju i Pačiru. Na predratnim jugoslovenskim izložbama izlagao je kao pejzažista, a ostavio je značajan trag i kao portretista. Poslednje njegovo delo jeste ikonostas crkve Ružice na Kalemegdanu iz 1925. godine.
U vreme ustaške najezde, 1941. godine, jeromonah Rafailo, nastojatelj manastira Šišatovca, proteran je sa mnogobrojnim sveštenicima i monasima preko Fruške Gore u Slavonsku Požegu. Bio je na čelu kolone mučenika koji su, po naređenju ustaških bojovnika i goniteljâ, sami sebi, usput, služili opelo. Bio je tučen i zlostavljan. Zverski je ubijen od ustaša, a ni dan današnji mu se ne zna grob. No, Gospod ga je prepoznao i proslavio, a naša sveta Crkva uvrstila u red sveštenomučenika.
Sveti Sveštenomučeniče Rafailo moli Boga za nas!
petak, 03 septembar 2010 20:28
izvor: pastirdobri.com
Iz neznanih grobova i mucenickog stradanja Svestenomucenika Rafaila Sisatovackog, i stotine hiljada drugih nevino od ustasa pobijenih Srba, na pravdi Boga ni krivih ni duznih, samo Svete Pravoslavne vjere svoje i svog Svetog SRBSKOG imena, sa blagoslovom rimskog Crnog Pape iz Vatikana, iznikli su danas i pristigli novi ispovjednici Srbstva i Pravoslavlja kojima na celu hrabro stoji Vladika Artemije sa svojim slebdenicima.
Njihovo junacko drzanje u odbrani Srbstva i Pravoslavne Istine Hristove, jesu luce sto svjetle u tami ovoga svijeta koji pocrne grehovima ekumenizma, papizma, globalizma,i mnogim drugim raznim grehovima sadasnjih novotaraca koji poput Jude Isakariotskog za trideset srebrenika izdadose i Srbstvo i Pravoslavlje!
Mnogim jeresima sadasnjeg vremena, Crkva Bozija se suprostavlja verom onih koji slede Vladiku Artemija. Njegovo ce Sveto ime, zbog njegovih svetih djela, biti zapisano zlatnim slovima u knizi vecnog zivota, i crvenim velikim slovima u Pravoslavnom Srbskom Kalendaru, dok imena onih koji se Boga ne bojeci a naroda srbskog ne stideci, koji progone sada Istinu Boziju: Srbstvo i Pravoslavlje, koju dosledno zastupa i brani Vladika Artemije, takve sluge Satane, niko nikada po dobru nece spominjati, nego ce njihova imena narod srbski da pamti, i ona ce u istoriji biti zapisana, po njihovim sadasnjim zlim delima kojih bi se postideo svaki pravi covjek, jer to su samo sramna dela slebdenika Jude Otpadnika, kao i izdajnicka djela onih „Srba“ koji sa Srbstvom: Pravoslavljem i Svetosavljem – nemaju zajednicko nista, jer to su samo gnusna djela slebdenike Vuka Brankovica. Zato neka oni dobro znaju, i neka dobro upamte, da nicija nije gorila do zore, pa zato nece ni oni uzivati u plodovima svoje izdaje Boga i Otocestva, jer pokolenja djela sude, sta je cije daju svakom!