Вести

Njujorški izdavač „Palgrejv Makmilan” za 7. jul najavljuje izdanje knjige „Bitka za Kosovo, 1389: albanski mit”, u kojoj se opisuje sukob između sultana Murata Prvog i Albanca viteza Miloša

+++

Boj na Kosovu između srpske i turske vojske, čiju godišnjicu smo prekjuče obeležili, ubistvo sultana Murata, herojski čin Miloša Obilića i mit koji ga prati do danas, dobio je i albansku verziju. Prema najavama njujorškog izdavača „Palgrejv Makmilan”, 7. jula biće objavljena knjiga Ane Di Leljo „Bitka za Kosovo, 1389: albanski mit” koja, prema opisu izdavača, nudi „fantastičnu priču o Muratovom napadu na Kosovo i ubistvu Murata koje je izvršio albanski vitez Miloš Kopilik (Millosh Kopiliq).

U nastavku prikaza knjige na Internetu, izdavač objašnjava da je Miloš češće bio prikazivan iz srpske perspektive, koja je isticala čast srpskog viteza Obilića.

– Nudeći alternativnu verziju, „Bitka za Kosovo” pruža bolje iznijansiranu priču za razumevanje ovog snažnog mita o nacionalizmu i pripadnosti – objašnjava izdavač „Palgrejv Makmilan”.

Knjiga, koja se, prema najavi izdavača, bavi analizom epskih i novijih albanskih pesama o Boju na Kosovu, sadrži i tekstove autorke koji istražuju značaj ove epske priče i bitke u kontekstu poslednjeg rata na Kosovu, sa namerom „da se ojača kolektivni identitet koji ističe otpor protiv strane sile i identifikuje se snažno sa evropskom, dominantnom hrišćanskom kulturom”.

– „Bitka za Kosovo” je važna knjiga, koja pomaže da razumemo prošlost, sadašnjost i budućnost ove kompleksne balkanske nacije, uz šire sagledavanje pitanja kao što su nacionalno sećanje i identitet – zaključuje izdavač knjige.

U uvodu ovog teksta, izdavač kaže da Boj na Kosovu 1389. godine ima ogromnu simboliku u formiranju modernih balkanskih država, posebno među nacionalističkim krugovima Južnih Slovena i Srba. I postavlja pitanje: „Šta je ovom boju dalo takav odjek, čak i šest vekova kasnije, i šta on otkriva o kompleksnoj mreži identiteta na savremenom Balkanu?”

U biografiji autorke Ana Di Leljo, čije se ime pojavljuje i u varijantama Di Liljo i De Liljo, piše da je ona gostujući profesor na diplomskom programu međunarodne saradnje na Nju skul univerzitetu iz Njujorka i da radi na kosovskom Institutu za novinarstvo i komunikacije u Prištini. Ona je sociolog, novinar i politički analitičar koja je radila na Kosovu poslednjih 10 godina, ima doktorat iz sociologije na Kolambija univerzitetu i master iz oblasti javne politike, koji je dobila u Vagnerovoj školi za javnu delatnost pri Njujorškom univerzitetu. U biografiji je navedeno i da je bila savetnik premijera Kosova. Prevodilac knjige Robert Elsi istaknuti je albanolog.

Pored reklamnog teksta za knjigu, nema više detalja o ovoj „verziji” autentičnog srpskog mita, sa albanskim herojima u prvom planu, koji će se uskoro naći pred milionima američkih čitalaca. Na Internetu je dostupan još i sadržaj knjige, sa sledećim poglavljima:

• „Bio jednom sultan Murat…”,
• „Istorijski zapisi: albanski protagonisti u hrišćanskom kampu”,
• „Miloš Obilić protiv Miloša Kopilika”,
• „Albanske varijante pesama o Boju na Kosovu”, i
• „Izbor pesama o boju na Kosovu na albanskom jeziku, koje su pevane i snimane između 1923. i 1998. godine”.

Izdavač „Palgrejv Makmilan” je englesko-američka izdavačka kuća, koja postoji od 1843. godine i objavljuje knjige iz oblasti društvenih nauka.

S. Stamenković; POLITIKA
[objavljeno: 30/06/2009]

+++

KOSOVSKI ALBANCI NE ODUSTAJU OD PREKRAJANJA ISTORIJE

OSMANLIJE DONELE BLAGOSTANJE?

• Tursko osvajanje Balkana u srednjem veku Priština predstavlja kao period blagostanja potlačenih balkanskih naroda

Stvaranjem svoje kvazi države kosovski Albanci nisu zadovoljili nacionalne apetite već ozbiljno kreću i u prekrajanje istorije. Vlasti u Prištini odlučni su da uz pomoć dokumenata bivšeg Otomanskog carstva napišu sopstvenu istoriju koja će tursko osvajanje Balkana u srednjem veku predstaviti kao period blagostanja potlačenih balkanskih naroda! Prilikom posete Turskoj, direktor arhiva u pokrajini Jusuf Osmani izjavio je da prošlost Balkana nije tumačena na osnovu „pravih dokumenata“, jer trenutna istorija prikazuje Otomansko carstvo na Balkanu kao okupatore (?!).
– Želimo istoriju koja pokazuje da je Otomansko carstvo Balkanu donelo blagostanje – bez zazora je poručio Osmani.

Srušili Lazarevu česmu

Opštinske vlasti Gnjilana su na Vidovdan, 28. juna, bagerom srušile spomen-česmu vitezovima kneza Lazara, podignutu u centru gradića na šestotu godišnjicu Kosovske bitke. Predsednik Skupštine opštine Gnjilane Milorad Todorović je izjavio da je posredi vandalski čin koji sa sobom nosi određenu poruku Srbima u ovom delu pokrajine i pokazuje odnos prema kulturno-istorijskoj baštini Srba na Kosmetu.

„Ako su nameravale ovo da urade, opštinske vlasti su bar mogle da izaberu drugi dan, a ne jedan od najvažnijih praznika kosovskih Srba„, rekao je Todorović. Prethodno je statua kneza Lazara, takođe u Gnjilanu, srušena po dolasku snaga NATO-a.

Za poznatog srpskog istoričara profesora Slavenka Terzića ovakva vest ne predstavlja iznenađenje i nadovezuje se na već dugogodišnje pokušaje falsifikovanja istorijskih činjenica.

– Reč je o pristrasnoj i tendencioznoj ideološkoj interpretaciji istorije koja ima za cilj da pruži legitimitet novim imperijalnim pohodima na Balkanu i neskrivenoj politici revanšizma od bivših osvajača ovih prostora – kaže Terzić.

Državni ministar Turske Faruk Čelik, inače, obećao je svom gostu s Kosova podršku za ovaj prevratnički posao, ukazujući da su Osmanlije za vreme „vladavine na Balkanu poštovali veru i jezik svih naroda“. Istoričar Terzić podseća da je Turska osvajanjem Balkana razorila balkanska hrišćanska društva i za više vekova svoje vladavine ih odvojila od evropske civilizacije. Ni savremena Turska nikada nije u potpunosti digla ruke od Balkana.

Nemanja postao Nimani

Albanci uveliko menjaju imena naselja i geografskih pojmova u pokrajini. Tako je Đakovica postala Dukađin, Srbica – Skenderaj, Uroševac – Ferizaj. Novo Brdo sada se zove Arta, Podujevo je Besijane, a Prizren Prezreni. Zadužbinu srpskog srednjovekovnog vladara Stefana Dečanskog, manastir Visoki Dečani iz prve polovine 14. veka, Albanci na svoje poštanske markice stavljaju kao deo „kuturno vizantijskog nasleđa“, dok su rodonačelnika srpske dinastije Nemanjić velikog župana Stefana Nemanju preimenovali u Stefan Nimani.

– Turska je 1992. zaključila odbrambeni pakt sa Albanijom i bila je prisutna u svim balkanskim ratnim zbivanjima prošle decenije. Uostalom, bivši turski predsednik Turgut Ozal je izjavio da su nekadašnje granice Otomanskog carstva interesne sfere Turske na Balkanu – nadovezuje se Terzić.

Poslednjih godina Priština uporno i besramno falsifikuje istoriju Kosova, pa tako u turističkim brošurama ali i na zvaničnom sajtu pokrajinske vlade srpske manastire imenuje kao „ilirsko-vizantijsko-nasleđe“.

– Cilj je da se izmisli nepostojeće kulturno nasleđe i tako stvori novi kulturni identitet, na osnovu onoga što predstavlja kulturni identitet Srbije – upozorava Zorica Tomić, predsednik srpske Komisije za saradnju sa Uneskom.

I dok kulturolozi upozoravaju da se radi o svojevrsnom kulturnom genocidu, istoričari kažu da srpska država treba da učini sve da saznanja srpske i evropske istoriografije, budu više prisutna u svetskoj javnosti. Uostalom, podseća Terzić, istorijska građa o periodu otomanske vladavine na Balkanu ne postoji samo u Turskoj, nego i u Beču, Vatikanu, kao i u ruskim i britanskim arhivama.

Slavenko Terzić

J. A. – Z. M. VESTI, 30.06.2009