Вести

1959 Kongres SAD doneo je zakon koji je bio rezultat saradnje vlasti SAD i rimokatoličke crkve.

+++ Njegov inicijator bio je prof. jezuitskog univerziteta u Vašintonu – Lev Dobranski – ukrajinac. U skladu sa tim zakonom svake godine u Americi obeležavaju u trećoj nedelji jula meseca „Nedelju porobljenih naroda“ (Latvija, Ukrajina, Estonija, Belorusija, Povoložje, Kazakija, Turkestan). Bez obzira što je komunizam srušen Rusiju i dalje smatraju neprijateljem.

Ukrajina je u planovima sadašnjeg pape Benedikta XVI dužna da pređe pod punu (isprva sakrivenu) kontrolu latina. Politika Vatikana ide u nekoliko pravaca a cilj im je jedan – integracija pravoslavnih i grko-katolika u jednu „crkvu“ radi kasnijeg sjedinjenja sa Rimom.

Glavnu ulogu u procesu odvajanja ukrajinskog dela crkve dobio je patrijarh Konstantinopoljski. Danas Vatikan i konstantinopoljski patrijarh imaju istu politiku, u njoj nema hrišćanstva i u osnovi te politike je – jeretički ekumenizam.

Početkom 20 veka pri Papi Pije X u Vatikanu je razvijena ideja „istočnog obreda“ za koju su govorili da je to „most po kom će Rim ući u Rusiju“. Taj obred je dopuštao sledeće:

• primati u uniju pravoslavne duhovnike,
• koji imaju ostati na svojim mestima u pravoslavnim hramovima,
• koji ne moraju pominjati filiokve (rimsko izopačenje Simvola vere) i ne moraju pominjati papu.

Tražilo se samo jedno – priznanje rimskog prvosveštenstva.

Posle februarske revolucije, kad su se u Rusiji složile pogodne prilike,u Rimu je sazdana Kongregacija za istočnu crkvu, na čijem čelu je bio Benedikt XV, gde su objedinjenjene sve snage katolika „istočnog obreda“. Tada je u Rimu otvoren Istočni institut (kasnije deo Grigorijanskog univerziteta) a u belgijskom mestu Ševeton počeo je da deluje katolički manastir Sv.Krsta vizantijskog obreda (sa ciljem pripreme benediktanaca za pravljenje manastira u Rusiji). Tamo je ostvarivana tačna imitacija Pravoslavne liturgije i crkvenog života. Te institucije danas su glavni centri za pripremu teologa za Pravoslavni Istok.

Kasnije se „ideja istočnog obreda“ dopunila novom taktikom Vatikana – tajnim katolicizmom (kriptokatolicizmom) čiji autor je bio francuski jezuit episkop de Erbini. Cilj – gutanje Pravoslavne Crkve rimokatolicizmom uz najmanje napore.

Način: postavljanje na patrijaršijski prestol episkopa, koji je dao tajnu zakletvu Rimu (prešao u rimokatolicizam) sa ciljem daljeg potpisivanja unije sa Vatikanom.

Taktika kriptokatolicizma i «istočnog obreda» krajnje iskusno se primenjuje danas u politici pape Benedikta XVI, pri kom katolicizam, izbegavajući otvorene konflikte i snažno spoljnje delovanje, ostvaruje postepenije i dublje prodiranje u Pravoslavni svet.

Delatnosti nekih predstavnika RPC (a i SPC – nap. P.V.) toliko se ne slažu sa pravoslavnim pogledima i moralnim normama, da se i nevoljno nameće misao o njihovoj pripadnosti tajnim katolicima. Ne treba sada ćutati i pokorno slediti za pastirima koji preziru i ne vole svoje ovce, koji ih vode u širok put pogibelji. Spasi Gospode od takvih „učitelja“.

izvor: http://www.rossija.info/

Istočnik: «Odna Rodina»

preuzeto: http://pravoslavlje.ucoz.org/news/2008-10-29-10 (borbazaveru.com)