Вести

Uredništvu dnevnog lista“Vesti“ Postfach 1216, 6102 BAD VILBEL. Molim Vas da u vašem cenjenom listu,u rubrici „pisma uredništvu“ objavite priloženi dopis,kao odgovor na pismo Damjanke Čizmić objavljeno pod naslovom „SPC u Minhenu – MOLIM POJAŠNJENJE“ aprila 2007. godine. 

VASELJENSKA (EKUMENSKA) CRKVA je Majka Crkva hristovog pravoslavlja. Sedište joj je u Carigradu (Konstantinopolju). Osnovana je početkom IV veka u Jerusalimu, kolevci hrisćanstva i odatle se širila na sve strane. Glavni joj je zadatak da čuva pravu veru u Hristovo učenje, nepromenjeno od Apostola do danas.

Izvor vere su Sveto Pismo i Sveto predanje,jednake važnosti. Po Njenom učenju spasava se verom,dobrim delima i zaslugama Hristovim,koji se dobijaju u Svetim tajnama. Sva njena pitanja rešavaju Vaseljenski sabori. Misionari ove Hristove crkve su Sveti Ćirilo i Metodije,od kojih su stari sloveni primili hrisćanstvo,dobili svoje pismo (ćirilicu)i prevedene Svete knige na staroslovenski jezik. Njihovi učenici,Sveti Naum i Kliment pokrstili su balkanske slovene i nas srbe.
Ova pravoslavna crkva dobila je naziv VASELJENSKA 588 godine proglasom carigradskog patrijarha Jovana IV-Posnika, kao Hristova crkva cele vaseljene. Vaseljenska crkva i njen patrijarh Manojlo Sarantel posvetili su Svetog Savu za Arhiepiskopa i darovali autokefalnost srpskoj pravoslavnoj crkvi 1219 godine.

Što znači,da je Sveti Sava bio Arhiepiskop Vaseljenske crkve, a Srpska pravoslavna crkva njena autokefalna Arhiepiskopija. Srpska pravoslavna crkva bila je pod vlašću Vaseljenske patrijaršije od svog postanka 1219 do 1375 godine; zatim od 1459 do 1557 godine i od 1766 do 1920 godine. Nezavisna Srpska pravoslavna patrijaršija (Pećka) od 1375 do 1459,zatim od 1557 do 1766 inajzad od 1920 i danas.

Episkop žički i Ohridski Sveti Nikolaj Velimirović kaže :
„Prvi srpski Arhiepiskop Sveti Sava,kada je organizovao Srpsku nacionalnu crkvu hteo je samo da učini svoj narod dostojnim članom univerzaine pravoslavne porodice hrisćana. On sam bio je prožet duhom vaseljenskog hrisćanstva. Kao takav On se u svakoj pravoslavnoj zajednoci,svake rase i jezika,osećao kao kod svoje kuće.“

I na kraju da poručim gospodji Čizmić bez aforizma: da neuka ne dozvoli da je savetodavci-poltroni prikažu javnosti kao magaricu!
 

25.maja 2007, Nikola M. Živanović, Dipl.Ing.u penziji