Вести

Kosovo i Metohija nije bila samo pozornica bitaka s neprijateljem, nego i ogledalo moralnog košmara, izdaje čoveka, društva, morala, nade.

Na Kosmetu živi više etničkih celina: Šiptari, Starosrbi, od iskona vezani za taj prostor, Srbi naseljenici – Hercegovci, Ličani, Crnogorci, Vojvođani, zatim Goranci, muslimani, Romi, Egipćani. Hercegovci, Ličani i Crnogorci došli su, uglavnom, posle Prvog svetskog rata, a naselili su neplodne kosmetske peskuše, crvenice, šikare i žbunjem obrasle terene, koje niko nije obrađivao. Prinuđeni na život sa zverima, vukovima, gonjeni od kačaka koji su ih ubijali, naseljenici su sve učinili da prežive i opstanu.

Nikola Jovičević u svojoj knjizi „Slepe sile“ jasno otkriva život naseljenika i kaže; „Crnogorska sirotinja beži od strahota nerodnih godina u bogatu Metohiju na prehranu. Mnogi to rade bez ikakve nade u bolji život, nego da od gladi samru u drugom kraju gde ih niko ne zna, te da tamo muke i stradanja lakše podnesu“.

Kraljevina Jugoslavija je prema njima bila humanija od avnojevske. Ona je naselila na Kosmet oko 60 hiljada duša, ili oko devet odsto od ukupnog stanovništva i našla dovoljno prostora za njihov smeštaj. Aleksandrova Jugoslavija je pre konstituisanja stvorila sve uslove za život ovih ljudi o državnom trošku. Kopani su bunari, pojila za stoku, podizala sela po urbanističkom planu koju su radili ruski inženjeri i tehničari, emigranti.

Rezolucijom 4. Kongresa KPJ u Drezdenu 1928. godine podvlači se: „Albanski narod kapitalistički još nerazvijen, kako u Albaniji, tako i u Jugoslaviji, može da se oslobodi i ujedini samo u naslonu na radništvo, seljaštvo, i ostale pokrete ugnjetenih nacija na Balkanu u masovnoj revolucionarnoj borbi, kako protiv velikosrpskog, tako i italijanskog imperijalizma i domaće begovske kontrarevolucije“. (Knjiga: „Srpsko- albanski odnosi kroz vekove sa posebnim osvrtom na novo vreme“, dr Đoko Slijepčević).

Internacionalnu simetriju održavanja status kvo na Kosmetu, po naređenju Josipa Broza Tita, održavali su komunisti Dušan Mugoša, Pavle Jovičić, Đoka Pajković, Spasoje Đaković, na čijem je čelu bio Fadilj Hodža, uz svesrdnu pomoć moćnog i razvijenog Zapada, koji iz tih razloga uporno zastupa „uslovnu nezavisnost“ Kosmeta.
Radoman Mlađenović, Niš, Pisma čitalaca

Glas Javnosti