Вести

Otvoreno pismo svim medijima u Srbiji, Crnoj Gori i Pepublici Srpskoj. Kako je Ruska pravoslavna crkva reagovala na potpisivanje dokumenta o priznanju krštenja drugih crkvi tj. rimokatoličke crkve vidimo iz dole nevedenog priloga. S obzirom da smo 25. aprila najavili ovu vest na nemačakom jeziku, nije jasno da li je nadležni arhiejerejski episkop za srednjoevropsku eparhiju (SEE) G.G. Konstantin (Đokić) potpisao ovaj dokument.

13.07.2013 S.Marjanovic

***

Kako sutra počinje Sveti Arhijerejski sabor Srpske pravoslavne crkve, postavljamo javno pitanje i SA Saboru i Srpskoj (neslobodnoj i nezainteresovanoj) javnosti:

Da li je Njegovo Preosveštenstvo, episkop srednjoevropske eparhije G.G. Konstantin (Đokić) (koji je pod istragom već dve godine od strane nemačkih policijskih i finansijskih organa) u ime Srpske pravoslavne crkve potpisao dokument o priznanju krštenja rimokatoličke i protestantske crkve?! Ono što arhijeresjki episkop šumadijske eparhije G.G. Jovan (Mladenović) sprovodi i nameće u sred Srbije, i način na koji to radi je svima već manje-više poznat. Ovo što se u srednjoevropskoj eparhiji događa i kakva se sva dokumenta potpisuju, daleko je od očiju i srca.  Mediji u Srbiji, Crnoj Gori i republici Srpskoj ovo „NEZNANJE“ svesno ili nesvesno ZDUŠNO podržavaju.

Da li je poznato SA Saboru i SA Sinodu SPC šta se uopšte događa u SEE (Nemačka, Austrija, Švajcarska)?

Naravno da SVI znaju, a oni koji ne znaju mogu da pitaju ekumenističkog Vladiku bačke eparhije Irineja (Bulovića) ili samozvanog Arhiepiskopa Crnogorsko-primorskog (koji je još samo) zetsko-brdski i skenderijski i egzarh Pećkog Trona -Mitropolita ekumenističkog Amfilohoja.

Zadnjih godina je „prošireni“ Sinod SA Sabora SPC-e doneo niz prebrzih i neshvatljivih odluka. Pokazalo se veoma brzo da su te odluke pogrešne. MEMORANDUMA, konferencija, sporazuma. Nažalost Srpsko javno mnjenje ne poznaje dobro ovu tematiku ili se PLAŠI da o ovome piše, jer zaboga, ovo su Crkveni Velikodostojnici koji su nedaj Bože kao Vatikanski Papa -NEPOGREŠIVI. Da se razumemo, ako je Vatikanski Papa za rimokatoličke vernike nepogrešiv on je za narod Srpski itekako, ne samo grešan već i odgovoran i saučesnik, u mnogim događajima koji su Srbima kao narodu uvek išli na štetu. Da pomenem neke najdrastičnije: Jasenovac i II Svetski Rat i noviji zločin, NATO bombardovanje SRJ Jugoslavije.

Kako je moguće da nas ekumenističke Vladike u Srpskoj pravoslavno crkvi BEZOBZIRNO guraju u rimokatoličko-ekumenistički „sestrinski“ zagrljaj, pritom SRAMNO falsikujući pisanja sopstvenog duhovnika -učitelja, Ave Justina Popovića (Mitropolit Amfilohije i Vl. Atanasije Jevtič), smanjujući broj SrBskih žrtava Jasenovačkog genocida na neverovatnih 80.000 (Mitropolit Amfilohije) i 7.000 (Vl. Jovan (Mladenović).

Medijima u Srbiji, Crnoj gori i Republici Srpskoj neko je zabranio da pišu o ovome ili je nešto drugo u pitanju?

Evo zahteva SVIM medijima u Srbiji, Crnoj Gori i Republici Srpskoj. Molimo Vas da na osnovu zakona o javnom informisanju objavite ovo Otvoreno pismo u celosti.

za novinar.de

Srđan Marjanović

***

Reakcija RPC na potpisivanje dokumenta o priznanju krštenja drugih crkava

U njemačkom gradu Magdeburgu je 29. aprila potpisana zajednička izjava o uzajamnom priznanju krštenja niza crkava koje postoje u ovoj zemlji, između ostalih rimokatoličke i nekoliko protestantskih. Ovaj dokument je potpisao i arhiepiskop klinski Longin, kao predstavnik Komisije Pravoslavnih Crkava u Njemačkoj (KOKiD) kojom predsjedava jerarh Carigradske Patrijaršije mitropolit Avgustin, a koja je osnovana s ciljem da koordiniše radom različitih pravoslavnih juristikcija u Njemačkoj.

Pravoslavni učesnici u sastavljanju ove izjave prihvatili su i dokument pod nazivom “Napomene radne grupe Komisije Pravoslavne Crkve u Njemačkoj u odnosu na praktičnu primjenu izjave o krštenju’‘. U ovom dokumentu je rečeno da se prijem hrišćana u Pravoslavnu Crkvu kroz Miropomazanje “dešava … ako već obavljeno Krštenje van Pravoslavne Crkve odgovara njegovom pravoslavnom shvatanju“.

U dokumentu pravoslavne radne grupe takođe piše: “U Pravoslavnoj Crkvi ne može da postoji jedinstvena i u svakom pojedinačnom slučaju primjenjiva procedura ili forma prijema krštenih hrišćana, jer, osim mjesne tradicije, mnoge stvari zavise od ličnih i dušebrižljivih faktora i zbog toga su u nadležnosti lica, na prvom mjestu sveštenika i episkopa, koji rukovode one osobe koje žele da pređu pod okrilje Crkve“.

Poznato je da je u pravoslavnom svijetu, kao i u samoj Ruskoj Crkvi, mnogo vjekova postojala, a i danas traje, bogoslovska diskusija po pitanjima vezanim za prijem inoslavnih hrišćana u Pravoslavnu Crkvu. Izmjene koje se u današnje vrijeme dešavaju u vjeroučenju i praksi nekih protestantskih opština sa posebnom istrajnošću podstiču na saborno rješenje pomenutog problema. U novembru ove godine u Moskvi će biti održana Međunarodna bogoslovska konferencija Ruske Pravoslavne Crkve “Pravoslavno učenje o crkvenim Tajnama“ u okviru koje će pravoslavnim bogoslovima biti ukazana prilika da razmotre pomenutu temu.

U vezi sa ovim Služba komunikacije OVCS-a Moskovske Patrijaršije ovlaštena je da izjavi da potpisivanje dokumenta od strane arhiepiskopa klinskog Longina, koji nije djelovao u ime Ruske Pravoslavne Crkve ili neke njene eparhije u Njemačkoj, predstavlja ličnu saglasnost vladike Longina sa dotičnim dokumentom i njegov lični bogoslovski stav.

Izvor: www.pravoslavie.ru