Вести

VRANJE – U Vranju se već nekoliko dana priča o tome da će, navodno, zbog pritisaka i šikaniranja vladike Pahomija, svi monasi, njih oko deset, ove nedelje napustiti manastir Sveti Prohor Pčinjski i monaški život nastaviti u Eparhiji niškoj.

Bratstvo manastira Sveti Prohor Pčinjski ogorčeno je na vladiku Pahomija,

s kojim su u sukobu nekoliko godina. Izvor Glasa blizak Eparhiji vranjskoj ističe da je za procvat monaštva na jugu Srbije najzaslužniji iguman Pajsije, koji je iz Hilandara u manastir Prohor Pčinjski stigao 1993. godine.

Anonimni sagovornik navodi i to da je iguman Pajsije, čim je oboleo, sveštenstvu i monaštvu ostavio u amanet da ga sahrane u jednoj kući isposnici na mestu Sveta Gora, nadomak sela Preobraženje. Do zahlađenja odnosa između monaha i monahinja i episkopa Pahomija, tvrdi pomenuti izvor, došlo je zbog toga što je iguman Pajsije sahranjen u manastiru Prohor Pčinjski, a ne u pomenutoj kući, koju je Eparhiji vranjskoj poklonila jedna žena. Sukob između crkvenog velikodostojnika i monaštva, navodno, počeo je da tinja od 20. juna 2002. godine, kada je Pajsije umro.
Naš izvor ističe i to da je vladika Pahomije, navodno, terao monahe da obavljaju fizičke poslove i za vreme crkvenih praznika, da je pojedine monahe sveštenike kažnjavao, da je monahinje terao da čiste i bave se drugim fizičkim poslovima. Monasi su rešili da napuste manastir Prohor Pčinjski jer više ne žele da trpe šikaniranja vladike Pahomija.

– Prelazak iz eparhije u eparhiju odvija se u okviru kanonskog poretka Pravoslavne crkve. U skladu sa tim, nema ničeg neobičnog što deo bratstva manastira Sveti Prohor Pčinjski žele da pređu u Eparhiju nišku. Nije ništa neobično ni to što monasi iz Eparhije niške dolaze u Eparhiju vranjsku, manastir Sveti Prohor Pčinjski – rekao je u dopisu sekretar Kancelarije Eparhije vranjske protonamesnik Vladan Milutinović. Napomenuo je Milutinović i to da će do dolaska monaha iz Niša u manastiru da ostanu jedan monah i iskušenik. Milutinović je naglasio da monasi odlaze iz manastira Prohor Pčinjski svojom voljom i da je vladika Pahomije uvažio njihovu molbu da odu u Eparhiju nišku.
SINA
V. Pešić

Prohor Pčinjski

Nalazi se na šumovitim obroncima planine Kozjak, na levoj obali reke Pčinje, u blizini sela Klenike, 30 km južno od Vranja. Prema predanju, podigao ga je u 11. veku vizantijski car Roman Diogen u znak zahvalnosti Prohoru, koji mu je prorekao da će postati car.

Prvobitna crkva, podignuta nad grobom ovog čuvenog svetitelja i misionara, više puta je obnavljana. Jedna od najopsežnijih obnova zasluga je kralja Milutina, koji je angažovao 1316. ili 1317. godine solunske slikare Mihaila i Evtihija da oslikaju novi hram. Posle kosovske bitnke manastir su razorili Turci, a 1489. godine obnovio ga je Marin iz Kratova. Tada je oslikan freskama koje se ubrajaju u najznačajnije umetničke tvorevine svog vremena. U 16. veku u manastiru je postojala slikarska radionica, čiji su majstori slikali freske velikih likovnih vrednosti u kapeli na južnoj strani crkve.

Sadašnja monumentalna višekupolna crkva, sagrađena 1898. godine, obuhvatila je starija zdanja. U oltarskom prostoru nalazi se grobnica Sv. Prohora Pčinjskog i monaška kosturnica.

U impozantnom manastirskom kompleksu dominiraju dva konaka, među kojima tzv. „vranjski konak“, monumentalnih razmera, predstavlja jednu od najlepših građevina ovog tipa u Srbiji. Građen je između 1854. i 1862. godine, zaslugom Hadži-Mihaila Pogačarevića, trgovca iz Vranja.