Вести

Privremeni administrator Eparhije raško-prizrenske, vladika Atanasije je nastojatelju i bratstvu manastira Devine vode kod Zvečana zabranio pričešće i održavanje bogosluženja 40 dana.

+++

Administrator Atanasije je ovakvu odluku doneo zbog neposlušnosti i nepoštovanja odluke Sinoda Srpske pravoslavne crkve, saopštila je ta eparhija.

Vladika Atanasije je doneo odluku da u manastira Devine Vode kod Zvečana, jeromonahu Romanu i bratstvu ovog manastira zabrani pričešće i sveštenodejstva do završetka prolećnog zasedanja arhijerejskog Sabora SPC.

Kako je navedeno u odluci, za ovim potezom administrator je posegao „zbog neprihvatanja kanonski postavljenog episkopa i odbijanja da se odazovu dvostrukom arhipastirskom pozivu skoro dva meseca, kao i zbog zavere i kršenja kanonskog i monaškog reda i poretka“.

Ovom odlukom zabranjuje se i služenje nekom drugom sveštenom licu u ovom manstiru u narednih 40 dana.

Administrator Eparhije raško-prizrenske, vladika Atanasije, zabranio je 2. aprila, uoči vaskršnjih praznika, bogosluženja i pričešća monasima u manastiru Crna Reka, zbog buntovničkog ponašanja, a istu meru vladika Atanasije je desetak dana pre toga odredio i prema monasima u manastiru Svetih Arhangela, kod Prizrena.

Zabrana bogosluženja monasima u manastirima Crna Reka i Sveti Arhangeli takođe važi 40 dana i za to vreme monasi ne mogu ni da se pričešćuju.

Ovo je mera koja se retko primenjuje u pravoslavnim manastirima.

Na Kosovu i Metohiji je uvedena pošto su monasi iz manastira Crna Reka i Svetih Arhangela, lojalni razrešenom vladiki Artemiju, u više navrata demonstrirali neposlušnost i nepoštovanje odluke Sinoda Srpske pravoslavne crkve o imenovanju administratora Eparhije raško-prizrenske.

10. 04. 2010. 18:03h | Tanjug

+++

+++

+++

07. 04. 2010. 12:04h | R. Lončar, J. Arsenović – Vesti
Srpska pravoslavna crkva puca na Kosmetu?

Od stupanja na dužnost privremenog administratora u Eparhiji raško-prizrenskoj, vladika Atanasije Jevtić je unazad nepuna dva meseca bogoslužio ili osveštao više hramova, stradalih u pogromu albanskih ekstremista marta 2004, a obnovljenih na osnovu Memoranduma o razumevanju koji je Sinod SPC potpisao godinu dana kasnije sa kosovskim institucijama.

U hramu Svetog Save u južnom delu Kosovske Mitrovice služena je prva vaskršnja liturgija od 2004. godine

Drugi dan Vaskrsa vladika je služio liturgiju u crkvi Svetog Save, u južnom delu Kosovske Mitrovice, gde trenutno nema ni jednog Srbina, a prvu uskršnju liturgiju sveštenik Darko Marinković služio je u delimično obnovljenoj crkvi Svetog Nikole u Prištini, u prisustvu dvadesetak Srba.

Osim toga što se memorandumska obnova pokazala kao pogubna po slogu u SPC, za Igora Vojinovića, predsednika Narodnog pokreta Otadžbina iz severnog dela Kosovske Mitrovice, službe u crkvama koje vladika Artemije nije želeo da primi, predstavljaju čistu propagandu.

Atanasije može u Gračanici

Zanimljivo je da vladici Atanasiju, kojem je sedište u gračaničkom manastiru, Sinod SPC nije naložio da stoluje u obnovljenoj episkopskoj rezidenciji u Prizrenu, iako je to zahtevano od vladike Artemija. Odbijanje da se iz izbeglištva u Gračanici vrati u Prizren, Artemiju je pripisivano kao neposlušnost. Profesori i đaci se takođe nisu vratili, već se nastava i dalje održava na teritoriji Eparhije niške gde je Bogoslovija juna 1999. privremeno izmeštena.

– U južnoj Mitrovici održali su liturgiju kao propagandni politički štos, jer ispada da vladika Artemije ništa nije radio, da se inatio, a eto kako je lako bilo služiti u crkvi u kojoj posle vladike Atanasija nikog neće biti da služi, jer tamo nema nijednog Srbina. Odjednom je bilo lako obezbediti četiri autobusa za vernike, odjednom je bez problema obezbeđena pratnja Kfora, na usluzi su i Euleks i šiptarska policija, dok je do sada bio neviđeni problem obezbediti pratnju i garantovati bezbednost vladici Artemiju – kaže Vojinović.

Za ovog istoričara nema sumnje da se nakon uklanjanja vladike Artemija sa čela raško-prizrenske eparhije, odvija proces brisanja istorijskog, kulturnog i verskog identiteta Srba na Kosovu i Metohiji.

– Razbili su nam vojsku, civilne institucije i sada rade na razbijanju crkve kao jedine institucije oko koje su se okupljalji Srbi. Vrlo je moguće da se stvara nekakva kosovska pravoslavna crkva. Na tome se već radi u Hrvatskoj, u Crnoj Gori, u BiH, u Makedoniji. Brisanje srpskog identiteta vidljivo je na svakom koraku. Na bilbordima koje postavlja Kfor i vlada Hašima Tačija, stoje fotografije jedne džamije, nekog rimskog spomenika i – Gračanice, a sve to sa zajedničkim potpisom – Sačuvajmo kosmetsku baštinu.

Samo slep čovek ne bi video šta se dešava i kako se radi na stvaranju globalne crkve na čelu sa papom, u čemu im pomažu naši ekumenisti i zbog čega im je smetao vladika Artemije – kaže Vojinović.

Od uništenih 35 do sada su obnovljena 22 crkvena kompleksa uključujući crkve, manastirske konake i parohijske domove, kao i Bogosloviju i episkopski dvor u Prizrenu. Sinod ih je primio, bez pristanka vladike Artemija, kojem je potom ključeve, po odluci Sabora SPC, juna prošle godine predao tadašnji episkop niški i današnji patrijarh srpski Irinej Gavrilović.

Artemije, međutim, nije osveštao pomenute objekte i stavio ih u upotrebu, ostajući dosledan stavu da srpske svetinje ne mogu da obnavljaju oni koji su ih razarali, te da bi njegov pristanak na Memorandum išao naruku priznanju samoproklamovane kosovske nezavisnosti i potiranju srpskog pravoslavnog i nacionalnog identiteta u južnoj pokrajini.

Ucenjeni i neinformisani

Igor Vojinović tvrdi da je na liturgijama koje služi vladika Atanasije jedna polovina prisutnih ucenjena, a druga neinformisana.

– Ljudi su prisiljeni da ćute, upotrebljava se sila i pretnja da se prihvati EU i ekumenizam. Veroučitelji moraju da dovedu decu, a sveštenstvo određen broj vernika u hramove gde služi Atanasije, koga po internet forumima, jedino mesto gde vladika bački Irinej nije stigao sa svojom cenzorskom rukom, već zovu Satanasije. Vladika Atanasije je, između ostalog, bogoslužio u obnovljenoj Bogorodici Ljeviškoj i crkvi Svetog Đorđa u Prizrenu, u kojem je preostalo svega 17 Srba. Na svim tim bogosluženjima dovoženi su ljudi iz drugih srpskih enklava.