Вести

„Brane“ Vladiku od Crkve i Patrijarha. Već danima se nastavlja crkvo-rušiteljski rad grupe ljudi koja su se najpre potpisivali kao „duhovna čada Episkopa Artemija“,

8. Mart 2010 – 19:52 (Tasina okupatorska info služba. Sic! -S.M.)

+++

da bi sada svoje tekstove potpisivali kao „Informativna služba Eparhije Raško-prizrenske u vreme zatočenja Episkopa Artemija“. Iako je uvek bilo i biće ljudi sektaškog mentaliteta, u ovom slučaju je indikativno što se i dalje nezakonito koristi naziv jedne Eparhije SPC i što se otvoreno nasrće na duhovni i moralni integritet Srpskog Patrijarha i Članova Sv.

Arhijerejskog Sinoda, čije se slike objavljuju pod naslovima „Bezakonici“ ili „Sramni Sinod“. Nažalost, ovi revnitelji mržnje, ili kako sami sebe smatraju „braniteljima lika i dela Episkopa Artemija“, ne samo da mu ne pomažu, već potvrđuju i najcrnje sumnje da je stvaranjem kulta ličnosti u Eparhiji Raško-prizrenskoj među jednim, manjim brojem monaštva i vernika, godinama izgrađivan potencijal za rušenje ugleda Srpske Pravoslavne Crkve i tako pripreman raskol i to na način kako to čine razne raskolničke i pseudo-pravoslavne grupe kojih ima po celom svetu.

Objavljivanje pisma Episkopa Artemija Njegovoj Svetosti Patrijarhu Irineju, za koje niko nije znao osim onoga koji ga je pisao i onoga koji ga je primio, dok nije objavljeno na stranicama jednog crkvo-rušiteljskog sajta, ponajbolje pokazuje koliko se ovim metodama kompromituje sam lik Epiiskopa Artemija, osim ako će se neko usuditi da optuži samog Patrijarha. (Na pismo Episkopa Atemija Patrijarhu Irineju odgovoriće Episkop Atanasije, ali samo u ličnom pismu Vladiki, upravo zato što ne želi da mu šteti ugledu, kako to rade njegovi „branitelji“).

U „zaštitu“ Vladike Artemija su stale između ostalog i od Crkve odvojene četiri parohije SPC u Australiji, koje duže vreme šuruju sa raznim raščinjenim sveštenicima i sektašima i seju neslogu među Srbima na tom dalekom kontinentu. Tu su se našli i samozvani „srpski lideri“ poput Marka Jakšića, Milana Ivanovića, Dragana Velića i njihovih samo na papiru postojećih „Srpskih nacionalnih veća“ ili „Udruženja opština“, ljudi koji već odavno nikoga ne predstavljaju osim same sebe i koje niko ne može da smeni, jer ih niko nije ni birao. Eto, i oni obilaze Episkope koje, naravno, u crkvama i ne vide, jer tamo najčešće i ne zalaze, a sve s namerom da ih baš oni kao „upućeni znalci“ upoznaju sa zaverama Pentagona, Vatikana i svih planetarnih sila zla.

Oni na taj način, zasigurno, neće postići ništa što bi stvarno pomoglo Episkopu Artemiju. Tu su i takvi „branitelji“ kao što su razni frustrirani nadri-kanoničari: Željko Žugić, Vladimir Dimitrijević, Rodoljub Lazić, koji verovatno još samo grupici svojih istomišljenika mogu da propovedaju svoja farisejska tumačenja Otačkih učenja i Svetih Kanona, nesrećni ljudi koji identitet grade u sukobu sa Crkvom i svojim Episkopima, a ne u izgradnji Liturgijske Sabornosti u svojim parohijama i eparhijama.

Kada se sabere cela slika tih vajnih „branitelja“ Pravoslavlja, Kanona i samog Vladike Artemija, na kraju se sasvim legitimno postavlja pitanje : Gde je tu Crkva i blagočešće = Pravoslavlje? Da li je na strani razularenih psevdo-zilota, koji psuju kao kočijaši noseći slike Episkopa Artemija; na strani Peđe Subotičkog koji sedi u zatvoru i Simeona Vilovskog koji beži od pravde i gneva opljačkane sirotinje kosovske; na strani virtuelnih „narodnih lidera“; neostvarenih teoloških „genija“, koji ne stigoše ni teologiju da završe, ali stižu da Episkope uče veri; raznih lovaca u mutnom, koji o svemu govore više osim o Hristu, o životu u Hristu i spasenju u Crkvi kao Telu Hristovom; ili je pak istina tamo gde je Patrijarh, kao čuvar sabornog identiteta Crkve, sa najuglednijim Episkpoima srpskim, profesorima bogoslovlja, i monaštvom duhovno najstabilnijih srpskih manastira. Na čitaocu ovih redova ostaje da prosudi. Verovatno i sam Vladika Artemije može na kraju da kaže: „Teško meni od ovakvih branitelja“.

Iz kancelarije Informativne službe
Eparhije Raško-prizrenske i Kosovsko-metohijske

Prizren-Gračanica, 8. mart 2010. god.

+++

+++

+++

KOMENTAR

Hvala bivšem episkopu, penzioneru Atanasiju što će ovim tekstom verovatno otvoriti oči i narodu i svim Pravoslavcima u Srbiji da je on sa svojom desantnom jedinicim uspešno (za sada) OKUPIRAO eparhiju raško-prizrensku i kosovsko metohijsku i uspešno uništava ono što je Preosvećeni Ep. Artemije godinama gradio. Evo šta javljaju monasi iz ERP-a.

„Blagoslov Jevtića je da se svi monasi prićešćuju na svakoj liturgiji; Takodje svetle sedmice svi u eparhiji mora da jedu meso“

Dragi Taso izgleda da ste vi strašno nesrećni kada i mala deca beže od vas u crkvi. Decu ne možete tako lako da prevarite.

S.M.