Вести

Granata koja je na sarajevskoj pijaci „Markale“ 1994. godine odnijela 68 života ispaljena je, najvjerovatnije, s muslimanskih položaja,

izvor: FOKUS.BA, 14.10.2009

+++

konstatovano je, između ostalog, u raspravi u Političkom komitetu Kongresa SAD, gdje su tada predočeni izvještaji medija koji su prenosili izjave visokih zvaničnika angažovanih u BiH u vezi s ovim događajem

Ovi navodi uvršteni su u zvanični dokumenat Političkog komiteta Kongresa SAD, koji je u vezi s ovim događajima u BiH napravljen 1997. godine na 16 strana. Rasprava u Komitetu Kongresa SAD započeta je raspravom o vezi SAD sa isporukom oružja muslimanskim snagama u BiH pod naslovom „Isporuke iranskog oružja koje je odobrio Klinton pomažu da se Bosna pretvori u bazu militantnih islamista“.

Na raspravi su predočeni dijelovi izvještaja iz „Njujork tajmsa“, u kojem su prenesene izjave francuskih mirovnih vojnika, koji su potvrdili da su sigurni da je granata ispaljena s muslimanskih položaja.

– Francuski mirovnjaci jedinice UN, koji su pokušavali da prekinu snajpersku vatru sa srpskih položaja na civile u Sarajevu, došli su do zaključka da je do sredine juna pucano s položaja vojnika muslimanskih vlasti, koji su pritom namjerno ciljali sopstvene civile. Nakon onoga što je nazvano konačnom istragom, jedinica francuskih marinaca, koji su patrolirali kako bi spriječili snajpersku vatru, navodi da su otkrili da snajperska vatra dolazi iz zgrade koju su okupirali muslimanski vojnici i druge bezbjednosne snage. Visoki francuski vojnik je izjavio:

„Nemoguće je povjerovati, ali smo sigurni da je to istina“.

Istraga zaključuje da su snajperisti bosanske vlade pucali na civile – naveo je „Njujork tajms“ u avgustu 1995. godine, a uvršteno je u izvještaj Političkog komiteta Kongresa SAD.

Tom prilikom u Kongresu SAD rečeno je, između ostalog, da zvaničnici UN i visoki zapadni vojni oficiri smatraju da su neka od najgorih ubistava u Sarajevu, uključujući masakr najmanje 16 ljudi u redu za hljeb, počinili branioci grada, uglavnom muslimani, a ne Srbi, koji su držali grad pod opsadom u svrhu propagande, kako bi osvojili simpatije svijeta i izdejstvovali vojnu intervenciju.

Povjerljivi izvještaji, dostavljeni komandantu snaga UN generalu Satišu Nambijaru, zaključuju da su muslimanske snage lojalne predsjedniku Aliji Izetbegoviću možda aktivirale bombu.

– Smatramo da se radi o poteznoj mini, vjerovatno postavljenoj u konzervi. To je tada izjavio jedan zvaničnik UN. Veliki krater na tom mjestu nije obavezno sličan niti je ni približno toliko velik kao što bismo to očekivali od minobacačke granate koja je pogodila asfaltiranu površinu – navedeno je u Kongresu, gdje su se pozivali na izvještaje mirovnjaka s terena.

Francuska televizija izvijestila je da je istraga UN o podmetanju bombe na pijaci u Sarajevu prije dvije sedmice ustanovila da je minobacačka granata, koja je ubila 68 osoba, ispaljena s muslimanskih linija.

„London tajms“ u februaru 1994. godine objavljuje da je UN utvrdio izvor smrtonosne granate.

– Po prvi put, jedan visoki zvaničnik UN priznao je postojanje tajnog izvještaja UN koje okrivljuju bosanske muslimane za masakr muslimana na pijaci u Sarajevu u februaru 1994. godine. Nakon proučavanja kratera koji je napravila minobacačka granata i rasipanja šrapnela, u izvještaju se zaključuje da je granata ispaljena iza muslimanskih linija. Ipak, izvještaj je čuvan kao tajna. Kontekst ove vijesti implicira da je američka ambasadorka Medlin Olbrajt možda bila umiješana u njeno prikrivanje – navedeno je u raspravi Kongresa SAD, gdje su se pozivali na medijsko izvještavanje i dokumente UN u vezi s događajem na pijaci „Markale“.

Tužba zbog zahtjeva za istragom

Indikativno je što su uprkos brojnim kontroverzama koje postoje u vezi s ovim slučajem i tezama o kojima se raspravljalo u Kongresu SAD u vezi sa slučajem „Markale“, Grad Sarajevo i Opštinsko vijeće Tuzle tužili Milorada Dodika, predsjednika Vlade RS, jer je praktično konstatovao da o ovom događaju postoje nejasnoće, zbog čega bi događaje u vezi s „Markalama“ i „Tuzlanskom kapijom“ trebalo detaljnije istražiti.MEKENZI Mnogo nelogičnih stvari

U londonskom „Independentu“ objavljen je članak pod naslovom „Muslimani vrše pokolj nad sopstvenim narodom“.

– Naši ljudi nam govore da tamo postoji mnogo stvari koje se ne slažu. Ulica je bila blokirana upravo prije samog incidenta. Kada su ljudi pušteni i kada su stali u red, pojavili su se mediji, ali su se držali po strani. Desio se napad i mediji su odmah bili na licu mjesta – rekao je general-major Luis Mekenzi, Kanađanin koji je bio komandant mirovnih snaga UN u Sarajevu.

M. KREMENOVIĆ | 14.10.2009 17:38

+++

Vječiti neprijatelji Srba
D. M. – R. Đ. | 18.10.2009 20:00

Da je američka spoljna politika ponovo izrazito antisrpski nastrojena, možda ponajbolje govori podatak da je listi zaposlenih u Stejt departmentu mnoštvo službenika, koji su devedesetih godina prošlog vijeka karijeru gradili tako što su radili isključivo i samo protiv Srba.

Ovo je u svojoj opsežnoj analizi aktuelnih poteza američke administracije zapisao ugledni vašingtonski analitičar i urednik časopisa „Odbrana i spoljni poslovi“ Gregori Kopli. On je i „Fokusu“ potvrdio da se ništa dobro ne može očekivati od administracije, kojom još vedre i oblače ljudi, potpuno odani antisrpskoj propagandi, kreiranoj u vrijeme američkog predsjednika Bila Klintona.

Kao primjer, Kopli je naveo pomoćnika državnog sekretara za evropska i evroazijska pitanja Tinu Kajdanov. Ona je trenutno, pojašnjava Kopli, jedan od učesnika brojnih sastanaka američko-jermenskih lobista, koji na svaki mogući način nastoje da obezbijede podršku SAD u borbi za nezavisnost jermenskog naroda u oblasti Nagorno Karabah u Azerbejdžanu.

– Njena cijela karijera bila je fokusirana na omogućavanje zahtjeva manjina za samoodređenjem na Balkanu. U suštini, to bi značilo, skoro ekskluzivno da je ona radila jedino i samo protiv Srba – naveo je Kopli.

Sredinom devedesetih godina, tvrdi on, Kajdanova je gorljivo sprovodila američku ideju i svesrdnu podršku muslimanskom narodu BiH, koji je, po njenom mišljenju, imao pravo na nezavisnu državu.

– Ovakve i slične odluke i stavovi doveli su do vojne i drugih intervencija SAD i NATO u ratu u BiH, protiv Srba, naravno. Ona je radila mnogo i sa zvaničnicima Stejt departmenta Kristoferom Hilom i Ričardom Holbrukom u organizovanju Dejtonskih pregovora, koji su postali prvi američki uspjeh u primoravanju zaraćenih snaga da dođu do sporazuma – smatra Kopli.

Nakon potpisivanja Dejtonskog sporazuma, navodi on, Kajdanova je poslana na zadatke u Beograd, u periodu od 1996. do 1997. godine, kao i u Sarajevo, od 1997. do 1998. godine da provjerava sprovođenje Dejtonskog sporazuma. Kada je započela kriza na Kosovu i kada se Amerika direktno uključila u to, Kajdanova je, piše dalje Kopli, imenovana za specijalnog pomoćnika američkog ambasadora Kristofera Hila u Skoplju, s posebnim odgovornostima baziranim u vezi s krizom na Kosovu.

– Pripomagala je američkom prepoznavanju još jedne manjine koja zaslužuje svoju nezavisnu državu, a ovaj put u pitanju je bio narod na Kosovu. Ona je igrala glavnu ulogu u izgradnji političke i međunarodne podrške narodu na Kosovu i njihovom pravu na nezavisnu državu. U periodu od 2001. do 2003. godine Kajdanova je radila kao specijalni pomoćnik državnog sekretara za evropska pitanja Ričarda Armitejdža, i još uvijek učestvovala u sprovođenju američke politike na Balkanu – upozorio je Kopli.

U periodu od 2003. do 2006. godine radila je kao zamjenik šefa misije u Američkoj ambasadi u Sarajevu i to u vrijeme raznolikih američkih i bošnjačkih ovlašćenja i ovlašćenja EU u izgradnji nacionalnih programa. U proljeće 2006. kada su američki pritisci za priznavanje nezavisnosti Kosova počeli da jačaju, Kajdanova je imenovana za šefa misije u američkoj kancelariji u Prištini, tačnije u Američkoj ambasadi na Kosovu. U julu 2008. godine nakon Deklaracije o nezavisnosti Kosova Kajdanova je položila zakletvu kao prvi Američki ambasador Republike Kosovo. Na toj funkciji bila je sve do prije par mjeseci.
Borac za nezavisnost Kosova

Još jedan od veterana, koji je učestvovao u kampanji nezavisnosti Kosova, pored Kajdanove, navodi Gregori Kopli, bio je i ambasador Robert Bretki, predstavnik američkog OEBS. Bretkijeva karijera bila je takođe usmjerena najviše na balkanska dešavanja i na podršku separatistima na Balkanu i na Kosovu.

– Između 2001. i 2004. godine radio je kao pomoćnik državnog sekretara za evropska i evroazijska pitanja i odgovarao NATO-u i OEBS-u. Njegova glavna preokupacija bio je Balkan, a naročito pripreme za nezavisnost Kosova. U periodu između 2005. i 2009. godine radi kao ambasador u Hrvatskoj i ostaje i dalje uključen u dešavanja na Kosovu i BiH – navodi Kopli.

Izvor: FOKUS.BA