Вести

Pismo Svetog Sinoda Mitropolitu pergamskom Jovanu Zizjulasu. Kopredsedniku Mešovite komisije za teološki dijalog između Pravoslavne Crkve i Rimokatoličke Crkve.

+++

Na ruke Visokopresvećenom Mitropolitu Pergamskom g. Jovanu
Broj protokola 3512
delovodni broj 2159
Atina 8. oktobra 2007.

Na ruke
Visokopresvećenom mitropolitu Pergamskom g. Jovanu, Kopredsedniku Mešovite komisije za teološki dijalog između Pravoslavne Crkve i Rimokatoličke Crkve.

Visokopresvećeni u Hristu brate,

Sveti Sinod Jeladske Crkve nakon objavljivanja teksta „Odgovori na pitanja koja se tiču određenih aspekata u vezi sa učenjem Crkve“, koji je sapotpisao i papa Rimski (29. juna 2007.), izražavajući podozrenje i na Predlog sinodske komisije za međupravoslavne i međuhrišćanske odnose, u vezi sa određenim njegovim eklisiološkim stavovima u gornjem tekstu, odlučeno je na sednici Iste 5. oktobra o.g. da se obratimo vašoj Visokopreosvećenosti, kao Kopredsedniku Mešovite komisije za teološki dijalog između Pravoslavne i Rimokatoličke crkve, da naznači određena podozrenja u vezi sa njegovim crkvenim shvatanjima u pomenutom tekstu.

U „Odgovorima“ se navodi sledeće:

a. Jedina istinita Crkva, koja čuva autentične elemente, koja je definisao Hristos za Crkvu (!!!), jeste „katoličanska Crkva“, ona je stvarna i vidljiva Crkva u istoriji, koju je osnovao Hristos na zemlji. „Katoličanska Crkva“ jeste jedna i jedina Crkva.

b. „Katoličanska Crkva“ postoji u onoj Crkvi, kojom upravlja naslednik Petrov i episkopa, koji se nalazi u zajednici sa njim.

v. „Eklisiološka isključivost“ koja vodi i „eklisiološkom vrednovanju“ svih drugih „Crkava“, čiji se episkopi ne nalaze u zajednici sa Petrovim naslednikom, implicira da Crkve imaju „eklisiološki nedostatak“. Uz to konkretni „Odgovori“ usuđuju se da karakterišu ove Crkve kao „Crkve posebne ili pomesne“ čak i ako njima priznaju validnost njihovih tajni i postojanje apostolskog prejemstva.

g. Termin «Sussiste nella…» (postoji u…), koji smatraju, po sadržaju, jačim od termina «jeste», izražava s jedne strane potpuno poistovećivanje Crkve Hristove sa „katoličanskom crkvom“ u istoriji i s druge strane jedinstvenost „katoličanske crkve“. U „katoličanskoj crkvi“, dakle, uvek postoje oni elementi koji je u istoriji čine „zajednicom duhovnom i vidljivom“, sa isključivim uslovom osvrta na i zajednicu veze naslednika Petra sa episkopima ove Crkve, dok se drugim „Crkvama“ (!!!) priznaje prosto postojanje samo nekih elemenata crkvenosti.

d. „Zajednica episkopa sa naslednikom Petra“ određuje se kao suštinska pretpostavka kojom se definišu i sve crkvene strukture i opisuju unutrašnji principi i uslovi, za svaku „posebnu“ Crkvu, ali i za „katoličansku crkvu“. Ne postizanje ove zajednice predstavlja prepreku za ne otkrivanje u istoriji svake „Crkve“ kao Crkve. Na osnovu ovog načela shvata se i smisao ove „katoličanskosti“ Crkve.
Sve ove eklisiološke navode „Odgovora“ Sveti Sinod Jeladske Crkve smatra da su:

a. Protivrečni u vezi za zvaničnim i zajedničkim tekstovima Mešovite komisije za teološki dijalog između Pravoslavne Crkve i Rimokatoličke Crkve, naročito u vezi sa tekstom Novog Balama (1988), ali i sa osvrtom na Moskovski tekst o kojem se pregovara (1990), [Beograd (2006) i Rim (2007)].

b. Zahteva se dalja teološka analiza i definisanje, vezano za teološki sadržaj, od strane Rimokatoličke Crkve, termina „katoličanska Crkva“ u vezi sa primatom episkopa Rima, „kao patrijarha Zapada“, u protivnom će kontradiktornost i nepreciznost stvoriti dalje probleme u budućem toku konkretnog teološkog dijaloga, kao i prošlosti sa analognim pitanjima (Tekst iz Balamanda).

v. Jedini način teološkog približavanja i produbljivanja termina „katoličanska Crkva“ u vezi i sa osvrtom na funkciju naslednika Petrovog jeste teološki dijalog, ali da učešće u njemu ne implicira i prihvatanje izražene, u pomenutim „Odgovorima“, teorije o manjkavoj eklisiologiji, eklisiološkoj isključivosti i jedinstvenosti.

Iz svih gore pomenutih razloga Sveti Sinod smatra za neophodnu pretpostavku, a pre završetka teološke razrade teksta koji se izučava, da se razjasne gore pomenuti teološki termini, od strane Rimokatoličke Crkve.

Upoznajući vašu Visokopreosvećenost kao Pravoslavnog predsednika Mešovite teološke komisije za dijalog Pravoslavnih i Rimokatolika molimo vas, da upoznate delegacije pomesnih Pravoslavnih autokefalnih Crkava koje učestvuju u Dijalogu sa pomenutim podozrenjima Svete Jeladske Crkve u vezi sa pomenutim Tekstom i to stavite na uvid predstavnicima Rimokatoličke Crkve tokom predstojećeg sastanka Mešovite komisije za dijalog, na kojoj će se raspravljati o crkvenim pitanjima

(Beleška: Ipak u tekstu iz Ravene nisu sadržana takva razjašnjenja niti se beleži da li je bilo dijaloga u vezi sa stavovima teksta odgovora)

Njegovo Blaženstvo Predsednik koji je odsutan

† PROKOPIJE, Nove Krini i Kalamarije, Predsednik

Sekretar

† Arhim. Kiril Misiakulis

izvor: ecclesia.gr

preneto sa pravoslavnog portala IHTUS