Вести

Šiptari i dalje bezočno gaze verske slobode Srba na Kosovu i Metohiji. Najnoviji verski motivisani zločin Šiptara u Đakovici.

U najnovijem nasrtaju virtuelne „ljubavi“ i razumevanja između Srba i Šiptara pod okriljem međunarodne zajednice, koju propagiraju izvesni krugovi srpskog naroda, ponovo je svom silinom na površinu izbilo ružno lice realnosti i vratilo nas u stvarnost, koju svakodnevno proživljava većina Srba na Kosovu i Metohiji.

Već više puta tokom dvadesetog veka rušen i skrnavljen hram Svete Trojice u Đakovici, ponovo je meta šiptarskog terora. Ovih dana nasrnuli su na njega građevinskim mašinama, da zatru i uklone ostatke hrama, do temelja srušenog još 1999. godine. Nekoliko prethodnih dana građevinske mašine svakodnevno raščišćavaju ostatke zavetnog hrama Slobode, koji su Srbi u Đakovici zajedno sa Spomen kosturnicom prvi put podigli nakon Prvog svetskog rata u znak sećanja na sunarodnike poginule tokom oslobađanja Kosova i Metohije, bezobzirno stavljajući do znanja Srbima da Šiptari ne žele više nikakvo podsećanje na njih u Đakovici.

Da besmisao čitave situacije bude veći, ovaj hram nalazi se na spisku hramova koji treba da budu obnovljeni u okviru procesa obnove na osnovu Memoranduma, ali su Šiptarski predstavnici u Komisiji za sprovođenje obnove odmah na početku zahtevali da se hram u Đakovici, kao i manastir svetih Arhangela, izuzmu iz procesa obnove. Srpski predstavnici u Komisiji (predstavnik SPC i predstavnik Ministarstva kulture iz Beograda), prećutno su se tada saglasili sa ovim zahtevima Šiptara, te stoga u protekle dve i po godine na pomenuta dva lokaliteta nisu izvođeni nikakvi radovi na obnovi. Vrlo brzo, nažalost, stiglo je vreme da beremo gorke plodove ovako poraznog i defetističkog stava srpskih predstavnika.

Čuju se, takođe, ovih dana i glasovi da organi opštine Đakovica nameravaju da zemljište na kome je hram bio podignut, oduzmu od Eparhije raško-prizrenske i prenesu na opštinu Đakovica. Pre samo godinu i po dana, da se podsetimo, na mestu porušene crkve mučenice, postavljen je spomenik teroristima UČK, sa perspektivom da on kasnije bude zamenjen memorijalnim kompleksom pomenutoj terorističkoj organizaciji.

Međunarodna zajednica u licu KFOR-a i UNMIK-a toleriše sve dosadašnje zločine počinjene od strane Šiptara, prećutno im odobravajući i saglašavajući se sa uništavanjem srpskog naroda, srpske kulture i srpske imovine na Kosovu i Metohiji, potvrđujući time da je nezavisno Kosovo projekat osmišljen i nametan od strane Amerike i zapadnih sila, u kome su Šiptari samo organ i trenutni dobitnici. Pod vlašću međunarodne zajednice u proteklih osam godina, Šiptari vrše duhovni i nacionalni genocid nad srpskim narodom, neometano čineći najveće zločine u periodu „mira“.

Najopasniji je, međutim, defetizam koji se primećuje u određenim krugovima Srba, čak i u redovima klira SPC, i prihvatanje nezavisnosti Kosova i Metohije kao neminovnosti, iako ona nije ostvarena, i nalazi se samo u pretnjama zapadnih moćnika. Širenje toga duha parališe stvaralačke i dinamične snage u srpskom narodu.

Srbi moraju odlučno i istrajno preko svojih organa i institucija zahtevati od međunarodne zajednice, da spreči dalje vršenje zločina nad Srbima i dosadašnje zločince Šiptare da privede pravdi.

26.septembar 2007. godine

Izvor: Eparhija raško-prizrenska i kosovsko-metohijska

Pres odeljenje Eparhije raško-prizenske